Un relato de David Casal.
Lucía ten trinta e seis anos. Naceu e vive nun concello non moi lonxe de Lugo, de Santiago e da Mariña. Ten vinte vacas para muxir e as escasas xovencas e secas que pode manter durante o ano.
A sabedoría da muller rural
Artigos / 02.Nov.2020
Un texto de Alarico de Roque, gandeiro.
—Á miña nai.
Entro na leira que nos alimenta. Sinto que me movo a cámara lenta, como querendo parar o tempo sen poder facelo. Axeónllome no chan e aperto coa miña man un puñado de terra negra. Achégoa ao nariz mentres vou pechando os ollos, e deixo que o seu recendo estimule o meu olfacto. Co corazón aínda arrítmico, afrouxo o puño e a terra esvara entre os meus dedos, caendo de volta ao chan en compaña dunha morriñosa bágoa.
Loa á muller rural
Artigos / 15.Out.2020
Un texto de Alarico de Roque, gandeiro.
Mans encalecidas e brazos fortes, refuxio protector que ofrece apertas reconfortantes, beleza que traspasa manicuras de escasa duración. Vestidos que deixan entrever corpos moldeados polo duro traballo, cubertos por capas de roupa coas que resistir as temperaturas invernais á intemperie. Peiteados que se conservan ao bordo da precariedade baixo gorros que esconden ilusións. Miradas cálidas a pesar do cansazo. Costas resentidas sobre as que se sostén a familia. Mulleres rurais.
Curiosidades históricas: Enriqueta Otero Blanco
Artigos / 13.Out.2020
Día Internacional das Mulleres Rurais.
O Día Internacional das Mulleres Rurais, que se celebra o 15 de outubro, foi establecido polas Nacións Unidas co obxectivo de recoñecer o inestimable labor social e de seguridade alimentaria que realiza case a metade da poboación rural do mundo. Unha xornada de conmemoración, pouca cousa, sen dúbida, para unha parte tan importante da sociedade asentada no rústico: avoas, nais, fillas, esposas ou compañeiras e, sobre todo, incansables traballadoras anónimas, sen voz en demasiadas ocasións.
Heroínas silenciosas: Xosefina
Artigos / 05.Mar.2020
Unha crónica veterinaria de Eneko Jetxanoff.
Xosefina pechou a portela de madeira cunha corda de esparto amarrada á última estaca do cercado e emprendeu o camiño de volta para atoparse coa súa nai, que a agardaba cun almorzo a base de torresmos, queixo, algo de chourizo e café con galletas.
