• Español

Artigos / 28.Xul.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

No campo é case imposible atopar un ano igual ao anterior ou semellante ao seguinte. Cada un tráenos unhas condicións atmosféricas diferentes, que afectan os cultivos de xeito distinto e nos obrigan aos agricultores e gandeiros a actuar sempre sobre a marcha, analizando cada cultivo por separado semanalmente. Aínda así, igual que os traballos diarios dentro da granxa permanecen invariables, tales como a alimentación do gando, diversos coidados, os partos, a muxidura, etc, existen acontecementos externos a ela que se repiten anualmente, como a visita de determinados animais.

Artigos / 23.Xuñ.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

Fortes son as raíces que nos atan a esta noite, polo menos no rural. Esta noite que se converteu en botellóns de xente apiñada que non pensa nin por un momento a que se debe esa cacharela xusto nese intre. Na aldea todo é moito máis doado e, despois de días de traballo extenuante de colleita e sementeira, de suor e dor nas costas, esta noite xúntanos a todos e a todas arredor dun lume purificador, ante o que somos iguais pero singulares.

Artigos / 16.Xuñ.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

Son as 7.00 horas. Soa o espertador e, aínda que me sinto como se tivese durmido tan só un par de horas, o certo é que foron seis as que o meu corpo descansou. Pero non son suficientes na época do ano na que colleitamos case todo e sementamos a metade: a primavera.

Artigos / 07.Mai.2020
Unha vivencia de Raquel Pérez Diéguez.

Naquel intre de despedida contiven toda a tristura dunha vida e, nun segundo, observei aquelas nubes grises que deixaban espazo a un ceo azul intenso e limpo; aqueles cumes que levan toda a vida acompañándome, aínda cubertos pola neve do día anterior; aqueles lameiros verdes nos que tímidas asoman as primeiras margaritas; as ramas espidas das mazairas, e as das cerdeiras repletas de flores enganadas polo tempo, presuntuosas ante as abellas que reviven e sobreviven á invernada.

Artigos / 26.Feb.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

Se pecho os ollos, aínda percibo aquel recendo a touciño derretido na pedra quente na que o meu avó, experto canteiro, facía filloas duns sesenta centímetros de diámetro. Picado polo coiro cun garfo e bañado no aceite da cunca na que repousaba, aquel anaco de porco preparaba a pedra para recibir o amoado, que eu escoitaba estalar nela pola calor feita a base de toros de bidueiro e leña de carballo.

Artigos / 04.Feb.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

A primeira vez que a sentín cerca, todo o pelo do meu corpo se erizou como pugas de porco espiño. Os meus sentidos agudizáronse e comecei a ouvir, máis e mellor, o vento do nordeste. Unha suave brisa que me murmuraba o son da maleza que ela pisaba, e que traía consigo un leve e irrecoñecible olor que impregnaba as miñas fosas nasais. Percorrín a estaca de madeira coas miñas maos e sentín cada fenda como se fose o Gran Canón do Colorado. MEDO. O descoñecido puxérame en alerta, espertando o meu máis profundo instinto animal.