Artigos / 12.Mar.2021
Unha opinión de Alarico de Roque, gandeiro.

Como gandeiro, a miña primeira reflexión ante esta pregunta é outra: por que debo tomar posición nun dos extremos? Seica teño poder de decisión? Non. O feito de tomar posición influirá na miña vida? Tampouco. Entón por que tanta enquisa en tantas páxinas e tantos medios sobre unha cuestión que, por eterna, se transformou en costume? A miña opinión, como en moitos outros problemas na vida, é que nin todo é negro nin branco, tamén existe o gris, e o meu particular gris é o que vos expoño a continuación.

Entrevistas / 05.Nov.2020
Unha entrevista a Joan Alibés Biosca, presidente da Sociedade Galega de Pastos e Forraxes.

Joan Alibés Biosca accedeu á presidencia da Sociedade Galega de Pastos e Forraxes —SGPF— pouco antes de decretarse o estado de alarma a causa da COVID-19. As actividades habituais tiveron que deterse, pero o traballo diario dos asociados mesmo se viu incrementado, como sucedeu con toda a agricultura e a gandaría. Entrevistamos a Joan para saber en que estado se atopan e cales son as claves de futuro da materia sobre a que traballa a SGPF: os solos e os seus usos.

Artigos / 02.Nov.2020
Un texto de Alarico de Roque, gandeiro.

—Á miña nai.

Entro na leira que nos alimenta. Sinto que me movo a cámara lenta, como querendo parar o tempo sen poder facelo. Axeónllome no chan e aperto coa miña man un puñado de terra negra. Achégoa ao nariz mentres vou pechando os ollos, e deixo que o seu recendo estimule o meu olfacto. Co corazón aínda arrítmico, afrouxo o puño e a terra esvara entre os meus dedos, caendo de volta ao chan en compaña dunha morriñosa bágoa.

Artigos / 15.Out.2020
Un texto de Alarico de Roque, gandeiro.

Mans encalecidas e brazos fortes, refuxio protector que ofrece apertas reconfortantes, beleza que traspasa manicuras de escasa duración. Vestidos que deixan entrever corpos moldeados polo duro traballo, cubertos por capas de roupa coas que resistir as temperaturas invernais á intemperie. Peiteados que se conservan ao bordo da precariedade baixo gorros que esconden ilusións. Miradas cálidas a pesar do cansazo. Costas resentidas sobre as que se sostén a familia. Mulleres rurais.

Artigos / 23.Xuñ.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

Fortes son as raíces que nos atan a esta noite, polo menos no rural. Esta noite que se converteu en botellóns de xente apiñada que non pensa nin por un momento a que se debe esa cacharela xusto nese intre. Na aldea todo é moito máis doado e, despois de días de traballo extenuante de colleita e sementeira, de suor e dor nas costas, esta noite xúntanos a todos e a todas arredor dun lume purificador, ante o que somos iguais pero singulares.

Artigos / 16.Xuñ.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

Son as 7.00 horas. Soa o espertador e, aínda que me sinto como se tivese durmido tan só un par de horas, o certo é que foron seis as que o meu corpo descansou. Pero non son suficientes na época do ano na que colleitamos case todo e sementamos a metade: a primavera.

Artigos / 28.Abr.2020
Unha reflexión sobre a necesidade de protexer sanitariamente a agricultores e gandeiros.

Desde que comezou o confinamento, é habitual ver en xornais, televisións e outros medios de comunicación reportaxes bucólico-pastorís que enxalzan o esforzo de agricultores e gandeiros por manter a súa actividade, e mesmo incrementala, a pesar do coronavirus. A prensa achégase ao campo como quen visita o parente pobre e resignado. Unhas palmadiñas no lombo, un aplauso ao esforzo e unha mensaxe de ánimo máis falsa que unha moeda de tres euros. De analizar os riscos sanitarios nas explotacións ou o impacto económico do estado de alarma na actividade agraria, nada de nada: «Ala, heroes, vós a producir. E non se vos ocorra subir os prezos, que xa vos damos un minuto de gloria diario na tele».

Artigos / 26.Feb.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

Se pecho os ollos, aínda percibo aquel recendo a touciño derretido na pedra quente na que o meu avó, experto canteiro, facía filloas duns sesenta centímetros de diámetro. Picado polo coiro cun garfo e bañado no aceite da cunca na que repousaba, aquel anaco de porco preparaba a pedra para recibir o amoado, que eu escoitaba estalar nela pola calor feita a base de toros de bidueiro e leña de carballo.

Reportaxes / 11.Feb.2020
Unha reportaxe con Alberto e Rubén Hermida, de Gandería Laura Taboada, S.C. (Pontevedra).

Entre a Serra do Faro e a vila de Rodeiro atópase o Val de Camba, unha zona de moita produción agrogandeira que en tempos foi lugar de pazos e casas grandes e que, por algunha razón que ignoramos, pasa desapercibida malia a súa extensión. Aquí nunca sucede nada e, aínda que paso obrigado para conectar boa parte do sur de Galiza coa capital, nin sequera van turistas. Talvez a serra a fai invisible ou talvez o traballo o absorbe todo. Sexa como for, Alberto e Rubén Hermida Taboada colocaron a zona no mapa da loita contra o baleirado rural poñendo en marcha algo moi distinto do que se viña facendo, alí e en calquera parte: a produción de ovos ecolóxicos cun sistema inédito.

Artigos / 04.Feb.2020
Unha vivencia de Alarico de Roque, gandeiro.

A primeira vez que a sentín cerca, todo o pelo do meu corpo se erizou como pugas de porco espiño. Os meus sentidos agudizáronse e comecei a ouvir, máis e mellor, o vento do nordeste. Unha suave brisa que me murmuraba o son da maleza que ela pisaba, e que traía consigo un leve e irrecoñecible olor que impregnaba as miñas fosas nasais. Percorrín a estaca de madeira coas miñas maos e sentín cada fenda como se fose o Gran Canón do Colorado. MEDO. O descoñecido puxérame en alerta, espertando o meu máis profundo instinto animal.