• Español

Artigos / 23.Feb.2023
Unha opinión Omnivoraz.

O pasado mes de decembro comezouse a escoitar que boa parte dos gandeiros e agricultores que se dedican á produción ecolóxica ían quedar sen as axudas correspondentes ao exercicio 2022. Cando o río soa, auga leva —a non ser que se meta a CHMS—. Rematado o prazo, os produtores escoitaron da Consellería do Medio Rural o que xa se agoiraba: non hai orzamento para cubrir todas as subvencións solicitadas e os 318 que quedaron sen elas xa poden roer un coio.

Artigos / 01.Abr.2022
Unha opinión de Alarico de Roque, gandeiro.

O sector lácteo, particularmente o galego, está sumido desde hai décadas nun bucle de investimento, subidas de custos, prezos estancados e esquecemento por parte das Administracións, ao que agora debemos sumar a moi preocupante teoría de que é o culpable da destrución ambiental do planeta. Lonxe de poñerme a choromicar e apartando o tan manido costume dos meus compañeiros de profesión de dicir «isto é o que hai», escribo estas reflexións, apoiadas en datos, co único obxectivo de explicar que este bucle, chamado «crise láctea», e o que se aveciña son problemas reais que nos afectan a todos: granxeiros e consumidores.

Entrevistas / 21.Feb.2022
Unha entrevista a Víctor Fernández Caseiro, gandeiro e músico.

Víctor Fernández Caseiro —Esmoriz, Chantada, Lugo, 1985— ía para músico. Desde moi cativo, a súa ilusión era subir ao escenario tocar, e mesmo cursou estudos de música. Aínda que segue actuando co seu grupo, Liviao de Marrao, agora dedícase en corpo e alma á gandaría, con métodos alternativos, con eficacia na produción e cun reducido impacto medioambiental; parámetros todos polos que apostamos e aos que queremos dar visibilidade en Omnivoraz.

Reportaxes / 19.Nov.2021
Unha reportaxe con Ana Rodríguez Piñeiro e José Antonio López Corredoira, de As Pontellas, S.C. (Lugo).

Ana Rodríguez Piñeiro e José Antonio López Corredoira encarnan, talvez sen ser moi conscientes, a meta que moitos gandeiros perseguen en toda Europa: obter un beneficio digno polo seu traballo e non ser escravos del. Cunha mestura de innovación e métodos tradicionais case desaparecidos, a súa granxa de leite ecolóxico en San Vicente de Candai —Outeiro de Rei, Lugo— converteuse nunha empresa moi rendible, respectuosa co medio ambiente e o benestar animal, e cun alto grao de conciliación da vida laboral e familiar. Todo iso sen facer ruído nin acaparar portadas.

Artigos / 14.Out.2021
Un relato de David Casal.

Lucía ten trinta e seis anos. Naceu e vive nun concello non moi lonxe de Lugo, de Santiago e da Mariña. Ten vinte vacas para muxir e as escasas xovencas e secas que pode manter durante o ano.

Entrevistas / 08.Out.2021
Unha entrevista a José Luís Martín, «Martín Afinador».

Abonda con dar unha volta por Internet para saber quen é e que representa José Luís Martín no mundo do queixo en España e en Europa. Foi pastor, elaborou queixos nunha cova e leva trinta anos asesorando diferentes queixarías e impartindo cursos por todo o mundo. Nestas décadas foi o cerebro na sombra de multitude de proxectos que supuxeron un éxito tanto comercial como de calidade e excelencia. Enteiramente autodidacta, insiste en que todos os días hai algo que aprender e algo que mellorar para achegarse o máximo posible á perfección, por iso é coñecido como «Martín Afinador».

Artigos / 29.Xul.2021
Unha opinión de Alarico de Roque, gandeiro.

«En esto, descubrieron treinta o cuarenta molinos de viento que hay en aquel campo, y así como don Quijote los vio, dijo a su escudero: La ventura va guiando nuestras cosas mejor de lo que acertáramos a desear; porque ves allí, amigo Sancho Panza, donde se descubren treinta o pocos más desaforados gigantes, con quien pienso hacer batalla y quitarles a todos las vidas, con cuyos despojos comenzaremos a enriquecer, que esta es buena guerra, y es gran servicio de Dios quitar tan mala simiente de sobre la faz de la tierra». —Don Quijote de la Mancha

Reportaxes / 07.Xuñ.2021
Unha reportaxe con Joan Alibés Biosca, presidente da Sociedade Galega de Pastos e Forraxes e gandeiro ovino.

Nos conflitos sociais non hai solucións definitivas. Nunca hai remedio a curto prazo que poña fin á situación. Nin sequera a medio prazo. O que se pode facer é xestionar ese conflito na procura do máximo consenso, aínda que non resolvelo. Iso é o que pasa tamén no caso da convivencia entre gandeiros, lobos e colectivos animalistas. Podemos entrar na espiral de que figura legal se usa para protexer o lobo ou de que tipo de caza se autoriza e cal se prohibe, pero iso só prolonga a discusión ata o infinito, non resolve o problema, e radicaliza as posturas. Por iso, cómpre partir da base de que na sociedade actual, e na que veña, a convivencia será obrigatoria.

Reportaxes / 18.Mai.2021
Unha reportaxe cos veciños de Espiñarcao —Abadín, Lugo—, desesperados polos ataques do lobo.

A convivencia entre lobos e gandeiros é sempre difícil, ás veces conflitiva e en ocasións imposible. Correspóndelles ás Administracións públicas regular esa convivencia de xeito que a presenza do lobo sexa compatible coa actividade gandeira. Esta é a teoría. Pero no concello de Abadín —Lugo— os conceptos de convivencia e regulación foron substituídos polos de anarquía e desentendemento.

Artigos / 12.Mar.2021
Unha opinión de Alarico de Roque, gandeiro.

Como gandeiro, a miña primeira reflexión ante esta pregunta é outra: por que debo tomar posición nun dos extremos? Seica teño poder de decisión? Non. O feito de tomar posición influirá na miña vida? Tampouco. Entón por que tanta enquisa en tantas páxinas e tantos medios sobre unha cuestión que, por eterna, se transformou en costume? A miña opinión, como en moitos outros problemas na vida, é que nin todo é negro nin branco, tamén existe o gris, e o meu particular gris é o que vos expoño a continuación.