Actualmente todos coñecemos as vacinas e para que serven, e case todos sabemos como funcionan. Podemos facernos unha idea do que teñen suposto para a humanidade, pero ¿como se logrou este importante fito histórico? Neste artigo recordamos e reflexionamos sobre a súa orixe.
Entre a Serra do Faro e a vila de Rodeiro atópase o Val de Camba, unha zona de moita produción agrogandeira que en tempos foi lugar de pazos e casas grandes e que, por algunha razón que ignoramos, pasa desapercibida malia a súa extensión. Aquí nunca sucede nada e, aínda que paso obrigado para conectar boa parte do sur de Galiza coa capital, nin sequera van turistas. Talvez a serra a fai invisible ou talvez o traballo o absorbe todo. Sexa como for, Alberto e Rubén Hermida Taboada colocaron a zona no mapa da loita contra o baleirado rural poñendo en marcha algo moi distinto do que se viña facendo, alí e en calquera parte: a produción de ovos ecolóxicos cun sistema inédito.
Durante os últimos días puidemos ler en moitos titulares que «a Xunta retrocede e reabre o paridoiro de Verín —Ourense—». Analicemos estas palabras e miremos o transcurso dos acontecementos con ollo clínico, nunca mellor dito.
A primeira vez que a sentín cerca, todo o pelo do meu corpo se erizou como pugas de porco espiño. Os meus sentidos agudizáronse e comecei a ouvir, máis e mellor, o vento do nordeste. Unha suave brisa que me murmuraba o son da maleza que ela pisaba, e que traía consigo un leve e irrecoñecible olor que impregnaba as miñas fosas nasais. Percorrín a estaca de madeira coas miñas maos e sentín cada fenda como se fose o Gran Canón do Colorado. MEDO. O descoñecido puxérame en alerta, espertando o meu máis profundo instinto animal.
Tempo de preparación: 1 hora
Dificultade: media
José Agüera e José Manuel Fernández exercen a profesión veterinaria desde hai máis de trinta e cinco anos. Un traballo que inicialmente realizaron en solitario —durante cinco anos o primeiro e dez o segundo—, ata que se coñeceron e creron que o asociacionismo era a oportunidade de mellorar as súas condicións laborais e, en consecuencia, a súa calidade de vida. Unha acertada decisión que dura xa vinte e sete anos, e á que máis tarde se sumou o seu actual socio —Alberto—, con quen constituíron a sociedade limitada Centro Veterinario Tineo — Tinéu, Asturias—.
O futuro das explotacións está no pasado? É unha pregunta que se deberon facer en Casa da Fonte —Mañente, Pantón, Lugo— cando decidiron diversificar a produción e comercializar directamente os seus produtos. O que sempre se fixo nas granxas familiares, pero a maior escala, cun alto nivel de profesionalización e convertendo en innovación o que fora tradicional.
O día 31 de decembro, ás doce en punto da noite, comezaremos un dos costumes máis arraigados na nosa sociedade: comer unha uva por cada badalada da última hora do ano —ou o primeiro minuto dun novo—. Neste artigo contámosvos de onde provén esta tradición e como chegou a nós.
Corría o 24 de decembro de 2019. Xosé, sempre voluntarioso, axudaba a Mari a baixar do coche ao chegar á casa dos pais dela. Xosé, de Terroso, e Mari, de Soutochao —aldeas do municipio de Vilardevós, Ourense—, coñecíanse desde nenos. Dez anos atrás, durante unha escapada á fervenza da Cidadella nunha calorosa tarde de agosto, a súa amizade tornouse atracción e, pouco despois, acabaron no altar. Eses recordos de Xosé quedaban esvaecidos ante a inminente chegada do seu primeiro fillo, xa que Mari estaba próxima a saír de contas.
