Artigos / 29.Xul.2021
Unha opinión de Alarico de Roque, gandeiro.

«En esto, descubrieron treinta o cuarenta molinos de viento que hay en aquel campo, y así como don Quijote los vio, dijo a su escudero: La ventura va guiando nuestras cosas mejor de lo que acertáramos a desear; porque ves allí, amigo Sancho Panza, donde se descubren treinta o pocos más desaforados gigantes, con quien pienso hacer batalla y quitarles a todos las vidas, con cuyos despojos comenzaremos a enriquecer, que esta es buena guerra, y es gran servicio de Dios quitar tan mala simiente de sobre la faz de la tierra». —Don Quijote de la Mancha

Reportaxes / 07.Xuñ.2021
Unha reportaxe con Joan Alibés Biosca, presidente da Sociedade Galega de Pastos e Forraxes e gandeiro ovino.

Nos conflitos sociais non hai solucións definitivas. Nunca hai remedio a curto prazo que poña fin á situación. Nin sequera a medio prazo. O que se pode facer é xestionar ese conflito na procura do máximo consenso, aínda que non resolvelo. Iso é o que pasa tamén no caso da convivencia entre gandeiros, lobos e colectivos animalistas. Podemos entrar na espiral de que figura legal se usa para protexer o lobo ou de que tipo de caza se autoriza e cal se prohibe, pero iso só prolonga a discusión ata o infinito, non resolve o problema, e radicaliza as posturas. Por iso, cómpre partir da base de que na sociedade actual, e na que veña, a convivencia será obrigatoria.

Reportaxes / 18.Mai.2021
Unha reportaxe cos veciños de Espiñarcao —Abadín, Lugo—, desesperados polos ataques do lobo.

A convivencia entre lobos e gandeiros é sempre difícil, ás veces conflitiva e en ocasións imposible. Correspóndelles ás Administracións públicas regular esa convivencia de xeito que a presenza do lobo sexa compatible coa actividade gandeira. Esta é a teoría. Pero no concello de Abadín —Lugo— os conceptos de convivencia e regulación foron substituídos polos de anarquía e desentendemento.

Artigos / 05.Mai.2021
Un artigo sobre a loita do campesiñado polos seus dereitos.

Na Irlanda de finais do século xix, a vida dos campesiños arrendatarios dos terratenentes era moi dura. Os nobres eran o brazo lexislativo das súas terras e exercían unha presión brutal sobre os seus parceiros, esixíndolles prezos cada vez máis altos pola terra ou ameazándoos con rescindir o seu contrato se non pagaban ata o último penique.

Artigos / 01.Mai.2021
Un artigo sobre a reivindicación dos dereitos dos traballadores.

Neste artigo remontámonos tres milenios e medio, ata o antigo Exipto, para coñecer como a alimentación provocou a primeira folga de traballadores da historia. Co obxectivo de entender a importancia dos feitos acaecidos, comezamos por derrubar as falsas crenzas que a nosa sociedade ten sobre aquela gran civilización.

Artigos / 12.Mar.2021
Unha opinión de Alarico de Roque, gandeiro.

Como gandeiro, a miña primeira reflexión ante esta pregunta é outra: por que debo tomar posición nun dos extremos? Seica teño poder de decisión? Non. O feito de tomar posición influirá na miña vida? Tampouco. Entón por que tanta enquisa en tantas páxinas e tantos medios sobre unha cuestión que, por eterna, se transformou en costume? A miña opinión, como en moitos outros problemas na vida, é que nin todo é negro nin branco, tamén existe o gris, e o meu particular gris é o que vos expoño a continuación.

Artigos / 24.Feb.2021
Un relato de Alarico de Roque, gandeiro.

Vai frío e chove, como é habitual en Galiza nas datas do Entroido. O olor dos grelos, as patacas e as carnes salgadas cocéndose ao lume esténdese por toda a casa. Mentres colorea un debuxo sentada detrás da cociña de leña, a nena dille á súa atarefada nai: «Cóntame a historia dos alimenta». Intercambian unha mirada cargada de complicidade. «Outra vez?». Incapaz de negarse ao sorriso de ilusión da súa pequena, a muller ata un pano á cabeza para apartar o pelo da cara e, sen perder de vista as potas, comeza este relato, como unha tradición máis entre os pratos típicos:

Artigos / 17.Feb.2021
Un relato de Alarico de Roque, gandeiro.

Gala non durmiu nada esa noite. A adrenalina vence o sono. Só le e le. Canto máis avanza na lectura, máis a aterroriza todo o ocorrido, e pregúntase como demos foran capaces de crear aquel mundo tan artificial sen que ninguén puidese facer algo para frealos. Marabíllana as imaxes daqueles alimentos, para ela descoñecidos, con descricións de sabores que xamais tivese imaxinado: «Onde está toda a comida da que desfrutaban nas cidades a principios do século xxi?». Agora está tan estandarizada que só se distinguen tres sabores: o da proteína animal, o da vexetal e o dos exclusivos edulcorantes, uns sobres de contido líquido que algúns se poden permitir tomar por enriba de cada comida: «Como chegamos a isto?».

Artigos / 15.Feb.2021
Un relato onírico de Alarico de Roque, gandeiro.

Esta noite apalpei un soño. Volvíame incorpóreo e podía desprazarme a distintos sitios, en tempo e lugar. Tanto vía o Entroido con ollos de neno como o desfrutaba cos meus pequechos; tanto estaba tirando fariña en Viana como correndo diante das formigas en Laza. Cigarróns, peliqueiros e boteiros fundíanse todos na mesma praza ao son do folión e, como se fose o Día da Marmota, o enterro da sardiña nunca chegaba naquel eterno Carnaval.

Artigos / 10.Feb.2021
Un relato de Alarico de Roque, gandeiro.

Gala mantense allea ao mundo exterior mentres imparte a súa clase de historia. Sempre lle gustou a ensinanza, e dáselle moi ben, polo que pon gran paixón no seu traballo. Alí de pé, delgada, pero de constitución forte, mira de fronte os seus alumnos cuns ollos verdes que parecen acenderse ao inicio de cada hora de docencia: